တေပါက္ေပါက္က်ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း အေတြးေပါင္းစုံ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ႏြယ္
“ႏြယ္ေရ သမီး ေရခ်ိဳးေနတာၾကာၿပီေနာ္ ႐ုံးခ်ိန္ နီးၿပီ” ေမေမ့ အသံၾကားမွ သတိဝင္လာၿပီး
“ဟုတ္ ေမေမ” ဟု ဆိုကာ ေရခ်ိဳး အလွျပင္ကာ ႐ုံးခ်ိန္အမွီ ထြက္လာခဲ့ပါသည္ ။
႐ုံးေရာက္ၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ ပူေဆြးမႈမ်ားကို ဖုံးကြယ္ရင္း ဟန္လုပ္ျပဳံးေနရသည္ ။
တေန႔တာကုန္လြန္ခဲ့ေသာ္လည္း ေမာင့္အေပၚထားရွိမိေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားႏွင့္ အလြမ္းေတြကို ေမ့ေပ်ာက္နိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ပါ ။
တပါးသူႏွင့္ ေပ်ာ္ျမဴးေနေသာ ေမာင့္ပုံရိပ္မ်ားသာ ႏြယ့္အျမင္အာ႐ုံအတြင္း စြဲထင္ေနခဲ့ပါသည္ ။
ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ မုန္းျခင္းလြန္ဆြဲပြဲတြင္ အနိုင္ရခဲ့ေသာမုန္းျခင္းေၾကာင့္ ခြဲခြါခဲ့ေသာ္လည္း ပူေလာင္စြာ ခံစားေနျမဲျဖစ္သည္ ။
“မတစ္ေယာက္ပဲခ်စ္တာပါ ။ ဆက္ကိစၥနဲ႔ အခ်စ္နဲ႔ တျခားစီပါမရယ္ ။ သာယာမႈကို ရွာတိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ပါဘူး
မကို မခြဲပါရေစနဲ႔”ဆိုေသာ ေမာင့္ စကားသံမ်ား အၾကားအာ႐ုံတြင္း ဝင္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေခါင္းကို ခါယမ္းမိသည္ ။
စိတ္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ မကပ္ေသာ ေန႔စြဲမ်ားစြာကို အားတင္းေက်ာ္ျဖတ္ရဦးေတာ့မည္ ။
အေမတခုသမီးတခု ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳသိပ္ျခင္းမွာ ေနသားက်ေနေသာ သူမအတြက္ ရင္ဖြင့္ေဖာ္က ရွားပါးလွသည္ ။
ေမာင္ႏွင့္ မိမိ၏အေၾကာင္းကို မသိေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တခု၌ စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာရန္အတြက္ အေကာင့္တုတခု ဖြင့္သုံးျဖစ္ခဲ့ပါသည္ ။
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ သုံးရာမွ အထီးက်န္ဆန္ေသာႏြယ္တစ္ေယာက္ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းသုံးရင္းျဖင့္ အေကာင့္တုတြင္ ေနသားက်လာခဲ့သည္ ။
သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးစုံ လက္ခံျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ နယ္ပယ္ေပါင္းစုံမွ လူတန္းစားမ်ိဳးစုံႏွင့္ ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရသည္ ။
အေကာင့္မွန္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း မျမင္ကြယ္ရာတြင္ ရိုင္းစိုင္းေသာသူမ်ား၊
ဆက္စ္အေကာင့္ပါဟု တရားဝင္ေၾကာ္ျငာထားေသာ္လည္း စည္းကမ္းရွိသူမ်ား
စသည္ျဖင့္ အမ်ိဴမ်ိဳးေသာ အေကာင့္မ်ားၾကားတြင္ ႏြယ့္စိတ္ႏွင့္ကိုက္ညီစြာ စကားျပန္ေျပာျဖစ္သူဆို၍ လူနည္းစုသာရွိခဲ့သည္ ။
လက္ခ်ိဳးေရတြက္၍ရေသာ လူမ်ားထဲတြင္မွ ဇြဲဆိုေသာ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ျဖင့္ ညစဥ္ညတိုင္း စကားေျပာျဖစ္ခဲ့သည္ ။
Queenဆိုေသာ အေကာင့္နာမည္တခုမွ လြဲ၍ မသိေသာ္လည္း ႏြယ့္အေၾကာင္းစပ္စုျခင္းကင္းေသာေၾကာင့္ ႏြယ္သေဘာက်မိျခင္းလည္းျဖစ္နိုင္သည္ ။
ႏြယ့္အေၾကာင္း မစပ္စုေသာ္လည္း သူ႔အေၾကာင္းမ်ားအား ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ဖြင့္ေျပာတိုင္ပင္တတ္သျဖင့္ တၿမိဳ႕တည္းအတူ ေနေၾကာင္း ႏြယ္သိထားခဲ့သည္ ။
စကားလက္စုံက်ရင္းျဖင့္ ႏြယ္သိလိုသည္မ်ားကို ေမးတိုင္း စိတ္ရွည္ရွည္ ရွင္းျပတတ္သည္ ။
သူမသိပါကလည္း “မမ က်ေနာ္ရွာေပးမယ္ေနာ္”ဟုဆိုကာ ရွာေဖြေပးတတ္ေသာ သူ႔ကို သေဘာက်စိတ္ကပိုလာခဲ့သည္ ။
သူ၏ဖုန္းနံပါတ္ကို ေပးထားေသာ္လည္း တႀကိမ္တခါမွ ႏြယ္ဆက္သြယ္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ ။
ရင္းႏွီးမႈပိုလာရာမွ ႏြယ့္အေပၚ စိတ္လႈပ္ရွားေနေၾကာင္း ႏြယ္ခံစားသိခဲ့သည္ ။
မထိတထိ စကားလုံးမ်ားျဖင့္စေနာက္ တတ္လာေသာ္လည္း ႏြယ္ စိတ္ဆိုးျခင္းမရွိပါ ။
ႏြမ္းပါးၿပီး အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနရေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ ေငြေၾကးႏွင့္အခ်ိန္ကို အသုံးမခ်နိုင္ေၾကာင္းမ်ား တခါတရံ ညီးညဴရင္း ပြင့္ထြက္လာတတ္သည္ ။
႐ုံးအတြက္ စားေသာက္ဆိုင္တခုသို႔ သြားေရာက္ရင္း
ဟိုတယ္တခုမွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူတူရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာထြက္လာေသာ ေမာင့္ကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္ ။
ေအးခဲ တည္ၿငိမ္ေနၿပီဟု ထင္ထားေသာ ခံစားခ်က္မ်ား ဆူေဝေပါက္ကြဲလာသည္ ။
အေပါင္းအေဖာ္မ်ားေရွ႕တြင္ ဟန္ေဆာင္ေနရေသာ္လည္း မြန္းၾကပ္လာသည့္ ခံစားခ်က္ကို ေဖာက္ထြက္ခ်င္လာသည္ ။
Contact listတြင္ ရွိေသာ္လည္း တခါမွ မဆက္ဘူးေသာ ဖုန္းနံပါတ္တခုကို ဆက္သြယ္မိသည္ ။
ဟယ္လို ….. ဟူေသာ ထူးသံအၾကား “ဇြဲလား မမပါ” “မမ queen လား” “အင္း ဘယ္လိုသိ”
“ဇြဲလို႔ေခၚၿပီး မမပါလို႔ တရင္တႏွီးေျပာမယ့္သူက မမတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ။ က်ေနာ့္ဖုန္းနံပါတ္သိတဲ့သူကလည္း လူနည္းစုပဲရွိတာေလမမ”
“ခု ဇြဲ အားလား ဟင္” “ဟုတ္မမ” “မမကို လာေတြ႕ခ်င္စိတ္ရွိရင္ နာရီဝတ္အတြင္း ထြက္လာခဲ့လို႔ ရမလား”
“ဟုတ္ လာခဲ့မယ္ မမ” လာရမည့္ဆိုင္နာမည္နဲ႔ လိပ္စာကိုေျပာၿပီး စားပြဲတြင္ျပန္ထိုင္ရင္း ေစာင့္ေနခဲ့သည္ ။
ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန႔္ အၾကာ ဇြဲဖုန္းဝင္လာခဲ့ၿပီး “မမ ဆိုင္အျပင္ေရာက္ေနၿပီ” “ခဏေနာ္ စကားျဖတ္ဦးမယ္”
“မမကို တခါမွ မျမင္ဖူးတာ ဘယ္လိုသိမလဲ” “အျပင္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္” “ဟုတ္မမ ေစာင့္ေနမယ္”
ပြဲၿပီးေအာင္မေနေတာ့ပဲ ျပန္ႏွင့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္ ။
အျပင္ေရာက္သည္ႏွင့္ ဇြဲကို ဖုန္းဆက္ေသာ္လည္း လိုင္းမအားခဲ့ ။
၃မိနစ္ခန႔္ ဆက္တိုက္ေခၚေသာ္လည္း မရသည္ႏွင့္ အိမ္ျပန္ခဲ့လိုက္သည္ ။
လမ္းတြင္ ဇြဲဆီမွ ဖုန္းျပန္ေခၚေသာ္လည္း မကိုင္မိေတာ့ ။
အိမ္ျပန္ေရာက္၍ အနားယူရင္း လိုင္းဖြင့္ၾကည့္မွ ဇြဲပို႔ထားေသာ စာမ်ား ဝင္လာခဲ့သည္ ။
မမ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းယူေျပာေနလို႔ပါ မမကို ျမင္လိုက္တယ္ ။
အကၤ်ီ ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ စကပ္အနီဝတ္ထားတာမွတ္လား က်ေနာ္ လမ္းတဖက္က ေျပးလာတာ မမွီေတာ့ဘူး ။
ေမမရ မမေမာင္းသြားတာ အရမ္းျမန္တယ္ ။
က်ေနာ္ဆိုင္ကယ္အစုတ္ေလးနဲ႔ ေနာက္ကလိုက္တာ မမွီဘူး ေကြ႕သြားတာပဲ ျမင္ရတယ္ မေတြ႕ေတာ့ဘူး ။
အင္း ဟုတ္တယ္ မမမွန္းဘယ္လိုသိ စိတ္မရွည္တဲ့ပုံနဲ႔ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္ေနတာျမင္လို႔ပါ ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္က စားေသာက္ဆိုင္ကထြက္လာတာလည္း မမတစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာေလ ။
အင္း ဟုတ္တယ္ ။
မမေျပာေတာ့ မမက မလွဘူးဆို ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွပါတယ္ ။
မမေျပာတဲ့ သုံးဆယ္ေက်ာ္ဆိုတာ ဟုတ္ေရာဟုတ္လို႔လား ။
ေသခ်ာမျမင္ပဲ ေလၽွာက္ေျပာေနတယ္ ။
ျမင္လိုက္လို႔ေျပာနိုင္တာေပါ့ မမျပန္ထြက္ခဲ့ပါလားဟင္ က်ေနာ္ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ ။
ရိုးရိုးလား ဆန္းဆန္းလား ။
မမခြင့္ျပဳရင္ အကုန္ ။
စကားကၽြံမိသြားၿပီး ရွက္သလို ထိတ္လန႔္သလိုႏွင့္ လိုင္းေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့သည္ ။
ညသည္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ရန္ ခဲယဥ္းလွေပသည္ ။
႐ုံးပိတ္ရက္လည္းျဖစ္သျဖင့္ အခ်ိန္ေနာက္က်မွ အိပ္ယာထၿပီး အိပ္ယာထဲ ဆက္လွဲရင္း လိုင္းသုံးမိသည္ ။
ဇြဲပို႔ထားေသာ စာမ်ားစြာရွိေနေသာ္လည္း အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အျပင္မွာေတြ႕ရန္ႏွင့္ စိတ္မဆိုးရန္သာ
ဇြဲ မမ ဘယ္လာေခၚရမလဲ 5မိနစ္အတြင္း အေၾကာင္းျပန္ ။
ခ်က္ခ်င္း seenျဖစ္ၿပီး အေဆာင္လိပ္စာတစ္ခု ေျပာလာသည္ ။
အဆင္သင့္ေစာင့္ေနေပး လာေခၚမယ္ ၾကာခ်င္ၾကာမယ္ ျမန္ခ်င္ျမန္မယ္ ေစာင့္ေန
ဟုတ္ကဲ့မမ
အိပ္ယာထ ေရခ်ိဳးၿပီး အလွျပင္ရန္ ဆႏၵမရွိ၍ အေတာ္အသင့္ ဝတ္စုံသာဝတ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္ ။
အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ဟြန္းတီးမိသည္ ။
ေျပးထြက္လာေသာဇြဲ တံခါးနားေျပးကပ္လာသည္ ။
“ကားေမာင္းတတ္လား ဇြဲ” “ဟုတ္ မမ” “လာေမာင္း ” “မမ ဘယ္သြားမလဲ” “မင္း ဘယ္သြားခ်င္လဲ”
“က်ေနာ္ ဘယ္မွ မေရာက္ဖူးဘူး မမ” “ၿမိဳ႕ျပင္ဖက္ပဲ ေမာင္းလိုက္ ဟိုတယ္တခုခုေတာ့ရွိမွာပါ
“သူငယ္ခ်င္းေတြ သြားတတ္တဲ့ တည္းခိုခန္းေတာ့ရွိတယ္ သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူး ။
မမသြားခ်င္တာရွိရင္လည္း သြားေလ က်ေနာ့္မွာ ငါးေသာင္းေလာက္ေတာ့ရွိတယ္ ”
“ေက်ာင္းလခ လား” “ဟုတ္ပါဘူး မမကလည္း သူငယ္ခ်င္းဆီက ယူလာတာပါ”
“သြားပါ တည္းခိုခန္းပဲ ျပႆနာမရွိပါဘူး ” “ဟုတ္မမ”
တည္းခိုခန္းေရာက္ၿပီး အခန္းယူၿပီးေတာ့ ဇြဲကရွိန္ေနေသးသည္ ။
“မမ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္မက္ေနတာလား” “မီးပိတ္လိုက္” “ဟုတ္” ။
မီးပိတ္ၿပီး အနားလာထိုင္ရင္း ဇြဲက လာဖက္ေတာ့ “ခဏဇြဲ မမ အဝတ္စားခၽြတ္ဦးမယ္”
ဝိုးတဝါး အလင္းေအာက္တြင္ မိမိႏွင့္အတူ အဝတ္အစားခၽြတ္ေနေသာ ဇြဲကိုလည္း ျမင္ရသည္ ။
အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္အိပ္ေပးလိုက္ၿပီး “ဇြဲလာေလ ၊ ဇြဲ ျဖစ္ခ်င္တာ အဆင္ေျပသလို စိတ္တိုင္းက်ေနပါ”
“မမ ဇြဲကို စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္” “အင္း” တေရြ႕ေရြ႕ ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ေနေသာ ဇြဲ၏လက္မ်ား ေခၚေဆာင္ရာေနာက္သို႔ စီးေမ်ာမိသည္ ။
အေတြ႕အၾကဳံ မရွိမွန္းသိသာ အစီစဥ္မက်ေသာ အထိေတြ႕မ်ားေၾကာင့္ ရမၼက္ထန္မလာေသာ္လည္း ။
အဆုံးအစြန္းထိသြားမည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဇြဲ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းမိသည္ ။
ျပန္လွန္နမ္းမလာပဲ ေခါင္းကို ေရွာင္ဖယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားခဲ့သည္ ။
ၾကာၾကာေတြးခ်ိန္ေတာ့မရလိုက္ပဲ ေလ်ာဆင္းသြားၿပီး ဝမ္းဗိုက္သားတေလ်ာက္မွ ေႏြးေထြးေသာထြက္သက္ႏွင့္အတူ
ပူေႏြးစိုစြတ္ေသာ လၽွာ၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္က်လာသည္ ။
“အင္း ဟင္း” အသံပါးပါးထြက္၍ ညီးမိသည္ ။
ညီးသံက ဇြဲကို အားေပးရာေရာက္လားမသိ ျပင္းျပင္းရွရွ အနမ္းမ်ား သက္ေရာက္လာသည္ ။
အနမ္းမ်ားေနာက္ စီးေမ်ာလိုက္ပါရင္း ေလဟာနယ္ထဲ လြင့္ေမ်ာ သြားခဲ့သည္ ။
အျမင့္ႀကီးဆီမွ ထိုးက်လာသလို ရင္တလွပ္လွပ္ ခုန္ရင္း ၿပီးဆုံးျခင္းတိုင္ခဲ့သည္ ။
“မမ ကၽြန္ေတာ့ကို ခြင့္ျပဳပါေနာ္” “အင္း” ထိုးခြဲဝင္ေရာက္လာေသာ ၾကပ္တည္းေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္အတူ
ေဆာင့္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းေၾကာင့္ အိပ္ယာခင္းအားဆုပ္ထားမိသည္ ။
“အ့” သားအိမ္ကို လာေဆာင့္ေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အသံထြက္သြားမိသည္ ။
ေႏွးလိုက္ ျမန္လိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ရင္ခုန္သံလည္း လိုက္ပါစီးေမ်ာေနသည္ ။
“မမ အေပၚကေနေပးပါ့လား” “အင္း” ပက္လက္လွန္ထားေသာ သူ႔အေပၚမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဆုံးတိုင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။
“အားမမေရ” အသံႏွင့္အတူ လက္မ်ားက ရင္သားကို ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္လာသည္ ။
မ်က္လုံးကိုမွိတ္ အံႀကိတ္ရင္း ပညာစုံထုတ္သုံးေနမိသည္ ။
ႏွစ္ဦးလုံး၏ အသက္ရႉသံမ်ား ျမန္ဆန္လာၿပီးေနာက္ အရွိန္ႏွင့္ ပန္းထြက္လာေသာ သုတ္ရည္မ်ား၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ။
ဒုတိယအႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ျပန္သည္ ။
ဇြဲ ကိုယ္လုံးေပၚ ေမွာက္ခ်ၿပီး အေမာေျဖေနမိသည္ ။
ခဏၾကာေတာ့ “မမ ဖယ္ပါဦး” “အင္း” “သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ခ်င္လို႔”
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ မီးဖြင့္၍ တဘက္ယူပတ္ၿပီး အဝတ္အစားမ်ားယူကာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္မိသည္ ။
ဇြဲျပန္ထြက္လာသည္ႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝင္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ အဝတ္အစားမ်ားဝတ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္ ။
“မမ မနားေတာ့ဘူးလား” “အင္း ျပန္မယ္ေလ” ဇြဲ အဝတ္အစား ဝတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အတူထြက္ခဲ့ၿပီး အေဆာင္သို႔ျပန္ပို႔ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္ ။
မွားလား မွန္လား မေတြးခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ဇြဲႏွင့္အတူ ေနမိသည္ကို ေနာင္တရခ်င္မိသည္ ။
ဇြဲ မိမိအေပၚ ဆက္ဆံျခင္း၌ ေလးစားမႈမပါပဲ ဆႏၵတစ္ခုေနာက္သို႔သာ အဆုံးလိုက္သြားခဲ့ျခင္းဟု ခံစားေနမိသည္ ။
ဇြဲႏွင့္ ဆက္ဆံမိျခင္းမွာ မိမိ၏ ေသြးသားဆႏၵေၾကာင့္လား ။
အျခားေသာ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္လား ဆိုသည္မွာ အေျဖရွာမရ ။
မိမိကိုယ္ကို မွန္ထဲၾကည့္ရင္း မသတီျခင္းကို ခံစားရသည္ ။
ဇြဲ သူေရာ မိမိကို မသတီ ရြံရွာျခင္းေၾကာင့္ အနမ္းမ်ားကို ေရွာင္လြဲသြားသည္လား ။
ေမာင္ေျပာခဲ့ေသာ သာယာမႈကိုရွာတိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ပါဘူးဆိုသည့္ စကားကိုသာ အထပ္ထပ္ၾကားေယာင္မိသည္ ။
မ်က္ရည္ပူမ်ားက်ဆင္းလာရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ ။
ည အခ်ိန္အေတာ္လင့္မွ နိုးလာခဲ့သည္ ။
မမ က်ေနာ့္ကို အထင္လြဲသြားလား ။
က်ေနာ္ မမနဲ႔ ေနခြင့္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ ။
က်ေနာ့္အတြက္ နတ္သမီး အိမ္မက္မက္ေနသလိုပါပဲ ။
မေတြ႕ဖူးမၾကဳံဖူးတဲ့ အထိအေတြ႕ေတြကို မမဆီက ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မမရယ္
မမ စကားနည္းသြားတာလည္း က်ေနာ္သိတယ္ ၊ မမနမ္းလို႔ က်ေနာ္ေခါင္းရမ္းလိုက္မိတာ အားနာလို႔ပါ ။
က်ေနာ္ ကြမ္းစားထားမိလို႔ပါ ။ မမ ထင့္သြားတာ မျမင္ရေပမယ့္ က်ေနာ္ခံစားမိပါတယ္ ။
မမ က်ေနာ့္ကို စာျပန္ပါေနာ္ မမ ။
ပလူပ်ံေအာင္ေရာက္ေနေသာစာမ်ား
အင္း
မမ စကားေတာ့ေျပာပါကြာ ။ အင္းပဲ မလုပ္ပါနဲ႔ ။
မမစိတ္ဆိုးေနရင္လည္း ေျပာပါ ။ က်ေနာ္မွားတာရွိရင္လည္း ေျပာပါ ။
ဟင့္အင္ မမွားပါဘူး ။
လိုင္းေပၚက ေပါေပါပဲပဲရတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ဆက္ဆံတာ ဘာေတြ ထပ္ေမၽွာ္လင့္စရာရွိလို႔လဲ ။
မဟုတ္ပါဘူး မမရယ္ ။ မမအေပၚ အဲဒီလို သေဘာထားမရွိပါဘူး
မမ ဘာလဲ ဘယ္သူလဲ က်ေနာ္ သိလည္းမသိဘူး ။ သိေအာင္လည္း မစုံစမ္းဘူး ။
ဒါေပမယ့္ မမနဲ႔ စကားေျပာရင္း မမအေတြးအေခၚေတြကို နားေထာင္ရင္း
က်ေနာ္ျပႆနာေတြ ကို အႀကံေပးတတ္တာေတြၾကည့္ရင္း မမ အဆင့္အတန္းကို မွန္းလို႔ရပါတယ္ ။
မမအေပၚ မရိုမေသ သေဘာထား မထားပါဘူး ။
အိုဒီလို အေနအထားတခု ျဖစ္မွေတာ့ ေလးစားမႈဆိုတာ ရွိပါ့မလား ။
က်ေနာ္ မွားမွား မမွားမွား ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမရယ္ ။
က်ေနာ့္ စိတ္ရင္းအမွန္ကို မမလည္း သိသင့္သေလာက္သိပါတယ္ ။
မမအေပၚကြယ္ဝွက္ထားတာေတြ မရွိပါဘူး ။
မမခြင့္ျပဳခဲ့လို႔ က်ေနာ္ အရမ္ေပ်ာ္ပါတယ္ ။
မမအေပၚ မရိုးမသားစိတ္ရွိတယ္ဆိုတာလည္း ဝန္ခံပါတယ္ ။
မမကို ေလးစားတဲ့စိတ္လည္း ရွိတယ္ ။
ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတဲ့စိတ္လည္းရွိပါတယ္ ။
အေတြ႕အၾကဳံမရွိေပမယ့္ မမကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ျပဳစုေပးခဲ့တာ မမ သိသင့္ပါတယ္ ။
မမ မလိုရင္ တြယ္ကပ္မေနပါဘူး မမရယ္ ။
မမလိုရင္ သုံးပါ မမအတြက္အဆင္သင့္ပါ ။
ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္ ။
ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ ။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာ အဆက္အသြယ္မျပတ္ စကားေတြ ေျပာေနမိေသာ္လည္း မိမိဘက္မွ ေႏြးေထြးမႈ ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့မိသည္ ။
ဒီလိုႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ အမိန႔္စာေရာက္လာခဲ့သည္ ။
မနက္က် အိမ္မက္ ထပ္မက္မလား စာျပန္ထားေပး ဇြဲဆီ စာပို႔ၿပီး အိပ္လိုက္သည္ ။
ျပန္လာမည့္စာကို ဖတ္စရာမလိုပဲ သိရွိၿပီးျဖစ္သည္ ။
မနက္ခင္း အလွဆုံးျပင္ဆင္၍ ဇြဲကို သြားေခၚခဲ့ၿပီး ယခင္ ေနရာသို႔ပင္ ထြက္ခဲ့သည္ ။
အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဇြဲက “မီးပိတ္လိုက္မယ္ မမ” ။
ဇြဲက မမကို မျမင္ခ်င္ပိတ္ေလ” “အာ မမရွက္ေနမွာစိုးလို႔ေလ” “မပိတ္နဲ႔ လာ မမ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေပး”
အေျပးအလႊား ကတုန္ကယင္ႏွင့္ အဝတ္မ်ားကို ခၽြတ္ေပးရင္း
“လွလိုက္တာ မမရယ္ တကယ္ က်ေနာ့္ရဲ့ နတ္သမီးပါဗ်ာ ။ မမလို လူမ်ိဳးနဲ႔ ဆုံနိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး”
“ကံပါလို႔ေတြ႕တာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား” “မဟုတ္ဘူးမမ ေရစက္ပါတာ” “ခစ္ခစ္ သူေလ စကားတက္”
ေျဖးေျဖးခ်င္းလွဲခ်လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ျပင္းျပင္းရွရွ လာနမ္းသည္ ။
အား မုတ္ဆိတ္ေတြက ယားတယ္ “မမ ပစၴားလို႔” “အပိုေတြ” ႏႈတ္ခမ္းဆီမွ လည္တိုင္တေလၽွာက္ အနမ္းမိုးရြာျပန္သည္ ။
တေရြ႕ေရြ႕ ဆင္းလာေသာ အထိအေတြ႕မ်ားက ရင္သားအစုံတြင္ရပ္တန႔္သြားသည္ ။
တဖက္ကို စို႔ရင္း လက္တဖက္ျဖင့္ ယြယြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့ အလူးအလဲ ခံစားေနရသည္ ။
“ဇြဲေရ” ေကာ့တက္ လာသည္ ။
ဝမ္းပ်ဥ္သားတေလၽွာက္ လၽွာႏွင့္လၽွက္ရင္း ေပါင္တံမ်ားကို ဆြဲမလာသည္ ။
ခပ္ျပင္းျပင္းတခ်က္ စုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ “အ့” ဇြဲ ေခါင္းကို ဖမ္းကိုင္မိသြားသည္ ။
လၽွာကစားရင္း ဝလုံးေရးလိုက္ ျပင္းျပင္းစုပ္လိုက္ ကစားစရာတခုလို အမ်ိဳးစုံ လုပ္ေနေသာ ဇြဲေၾကာင့္ ေၿခ လက္မ်ား ကုပ္ေကြးသြားမိသည္ ။
“ဇြဲေရ ေတာ္ပါေတာ့ မမအရမ္း လိုခ်င္ၿပီ” “ဟုတ္မမ”
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တရစ္ရစ္ ဝင္ေရာက္လာေသာ အထိအေတြ႕ ကို အားမလို အားမရႏွင့္ ေကာ့လိုက္မိေတာ့
“အား မမ” ႏွစ္ဦးလုံး ေကာင္းသြားခဲ့သည္ ။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း အရွိန္ရလာခဲ့ၿပီ ။
“မမ ကုန္းေပးမလား” “အင္း” ခပ္သြက္သြက္ပုံစံေျပာင္းရင္း ေနာက္မွထည့္လိုက္ေတာ့ ပို ခံစားရသည္ ။
ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း အသဲခိုက္ေအာင္ ခံစားရသည္ ။
“ဇြဲေရ ျမန္ျမန္” “ေအမ့” ညီးတြားသံမ်ိဳးစုံႏွင့္ ၿပီးဆုံးျခင္းကို တက္လွမ္းလိုက္သည္ ။
ေျခမခိုင္ပဲ ယိုင္ခ်င္ေနသည္ကို အားတင္းထိန္းထားရင္း
ဇြဲ၏ခပ္ျမန္ျမန္ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ပူေႏြးေသာ သုတ္ရည္မ်ား ဝင္ေရာက္လာသည္ကို ခံစားသိလိုက္ၿပီး
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားျခင္းခံလိုက္ရသည္ ။
တေနကုန္ ပုံစံအမ်ိဴမ်ိဳးႏွင့္ ခရီးဆုံးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ တက္လွမ္းခဲ့ၿပီး ႏြမ္းနယ္ေသာ ခံစားခ်က္ႏွင့္ လမ္းခြဲ ခဲ့ၾကသည္ ။
ည ဇြဲေရ ဟုတ္မမ မမတို႔ လမ္းခြဲဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ အိမ္မက္ဆိုရင္လည္း နိုးသင့္ၿပီ ။
တခ်ိန္ခ်ိန္ ၾကဳံဖို႔ ေမၽွာ္လင့္ထားၿပီးသားပါ မမရယ္ ။
အေျခေနတခုအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။
မမတို႔ အဆက္အသြယ္ရပ္လိုက္က်စို႔ ။
အေကာင့္ဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ။
က်ေနာ္ပို႔ေပးတဲ့ စာပိုဒ္ေလး ဖတ္ေပးပါမမ ။
က်ေနာ္ အျမဲေမၽွာ္လင့္ေနပါရေစ ။
“ေမြ႕ယာေပၚမွာ အိပ္မွမဟုတ္ပါဘူး ။
ေက်ာက္လမ္းေပၚမွာ အိပ္သူလည္း နတ္သမီး အိမ္မက္ မက္ခြင့္ရွိတယ္”…..
ၿပီးပါၿပီ…